شعر از مریم شکری

شعر درمانی:
پرواز با تو باید، ای بالهای رفتن
درد جدایی ات را ، پیش ستاره گفتن
گر ترک روح از تن، مارا بهم رساند
باعشق میدهم جان، تا از غمم رهاند
سهل است جان شیرین، تقدیم یار کردن
بر پای دلبر خویش، باید نهاد گردن
شبها دلم غمین است، میل سخن ندارم
جز عشق دیربازم، در قلب خود نکارم
هرسو شوم روانه، ای خوشترین بهانه
بی تو چگونه سازم، با جور این زمانه؟

#شاعر_مریم_شکری