همیشه پر از مهربانی بمان
همیشه پر از مهربانی بمان

همیشه پر از مهربانی بمان

منتخب اشعار

فریدون مشیری


لحظه هایی است که انسان خسته ست

خواه از دنیا

از زندگی

از مردم

گاه حتی از خویش

نشود خوشدل با هیچ زبان

نشود سرخوش با هیچ نوا

نکند رغبت بر هیچ کتاب

نه رسد هیچ باده به دادش

نه برد راه به دوست

گویی همه غمهای جهان در دل اوست !

چه کند انکه به او این همه بیداد رسد؟


نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.